Pascale Vugts is oprichter van Betiquette, een bedrijf in gastvrije zaken. Vanuit haar hotelachtergrond zet ze gastvrije elementen in om een organisatie gastvriendelijk(er) te maken. Met regelmaat bezoekt Pascale, zowel zakelijk als privé, (horeca)bedrijven waar ze vaak aangenaam verrast wordt. Ze laat dat weten door het achterlaten van een persoonlijk geschreven dankjewel-kaartje. In deze terugkerende column verhaalt ze haar beleving en biedt ze daarmee een kijkje in de keuken van deze bedrijven.
Gisteren hadden J. en ik iets te vieren, we besloten te gaan lunchen bij restaurant De Houtloods. Het is een van de restaurants in Tilburg waar we graag komen, vanwege het concept en de gedurfde gerechten. De auto kan dichtbij, maar zonder toezicht geparkeerd worden, bij de entree van het restaurant word je er ‘fijntjes’ op geattendeerd zelf de auto leeg te halen voordat een ander het doet…
Eigenaar Sander Overweg zit aan de bar van de open keuken en schenkt ons een welkome blik van herkenning, een goed begin. We nemen plaats op het zonnige terras, waar op dat moment nog 4 andere tafels bezet zijn. Meteen maar even ingecheckt op Facebook, de wereld mag weten wanneer je iets te vieren hebt, toch? Voorzien van een heerlijk Cava als aperitief bekijken we de lunchkaart en kiezen we voor de Twee smaken variant (keuze uit een fris en een rijk gerecht).
J. start met ‘gerookte paling filet met eigen ponzu-dashi, miso&daslook dressing met een salsa van shii-take, edamame en zoetzure rabarber’, ikzelf kies voor de ‘Houtloods Tartaco: Zuid-Amerikaanse stijl tartaar van rund’. Wat zien de borden er prachtig uit, alle componenten zijn duidelijk aanwezig en samengevoegd tot een schilderijtje. De toelichting van de gerechten gebeurt op een zeer professionele, bijna indringende wijze; veel oogcontact tussen de dame en haar gasten, en een duidelijke beschrijving van de ingrediënten die met de wijsvinger aangewezen worden. Beide gerechtjes zijn zeker aan te bevelen!
Sander is onderweg naar zijn fiets en wenst ons in het voorbijgaan nog een hele fijne middag. Bij het weggaan nog even wat aandacht, het lijkt een klein gebaar maar het is een moment dat lang blijft hangen en erg gewaardeerd wordt.
Voor het rijke gerecht kiezen we beiden voor ‘roodbaars met schuim van bouillabaisse, Argentijnse gamba, chakalaka en zoetzure venkel’. Wederom deskundig toegelicht en begeleid door een aangeprezen glas Gold Mountains, South African Chenin. De hoeveelheid aan smaken is met recht rijk te noemen, het smaakt fantastisch!
Nog nagenietend in de zon met koffie en goed gezelschap vraag ik om de rekening. Die wordt gebracht, samen met een cadeautje; een fles heerlijke Gold Mountains (!), die voorzien is van een handgeschreven felicitatie! Super, wanneer er alert en attent gereageerd wordt op het moment dat je gasten nog in huis zijn (leve Facebook). Dat is gastvrijheid waar ik blij van word!
Samengevat kan ik zeggen dat De Houtloods ook voor de lunch een gevarieerde kaart biedt met veel bijzondere combinaties en creaties. De prijs-kwaliteitsverhouding is goed, de sfeer en setting is levendig en een beetje industrieel. Het feit dat het terras tegen de bouwput van ‘Clarissenhof’ gelegen is was eigenlijk helemaal niet storend, misschien ook wel omdat er weinig geluidsoverlast was.
Ik ben nu al nieuwsgierig naar de plannen van ‘het zusje van…’, de treinwagon die inmiddels in het verlengde van het terras staat. Maar ik verwacht dat ik voor de opening de ‘gewone’ Houtloods al wel weer een keer bezocht zal hebben!
Ik ben benieuwd naar jouw Houtloods beleving!