100 gastvrije koppen koffie, met mooie en inspirerende verhalen als resultaat! Wil je ook deel uitmaken van mijn 100 gastvrije koppen koffie project? Stuur me een berichtje en we plannen iets waar en wanneer jou dat uitkomt!

Wederom mag ik koffiedrinken op een van de heerlijkste terrassen van Tilburg; de tuin van Villa Pastorie. En wederom ben ik in zeer goed gezelschap; Kees Theeuwes. We zijn door veel Tilburgse lijntjes verbonden maar spreken elkaar niet vaak. Liefde voor gastvrijheid, trotse Tilburgers en Tilburg Culinair, maar ook kookclub ‘de Mutsen’, waar Kees samen met mijn vader deel van uitmaakte.

Een hele tijd terug ontmoette ik Kees in ‘zijn’ Padua, een woonzorg instelling voor ouderen in een volkse wijk in Tilburg. Zijn boodschap was toen al heel duidelijk: ‘laat onze bewoners het leven leiden dat ze zelf willen, ze mogen gezien worden en zichzelf zijn’. Door de open manier van communiceren en extraverte houding kreeg Padua (en hijzelf ook) landelijke bekendheid. Het denken in kansen en mogelijkheden leek regels en beperkingen te doen vervagen. Een van de mooie projecten die Kees benoemt is de keer dat het restaurant werd omgebouwd tot schoonheidssalon en alle bewoners onder leiding van visagist Mari van de Ven ‘onder handen genomen’ werden. De blikken van bewoners zeiden alles! Zijn aanpak binnen deze woonzorg instelling kreeg zelfs internationale aandacht, hij werd uitgenodigd om te komen spreken in Londen en aan de Sorbonne in Parijs! Inmiddels zijn we een paar jaar verder en hebben er nogal wat veranderingen plaatsgevonden waar ik verder niet op in ga. Ik wil weten welke rol gastvrijheid in zijn leven speelt.

Gastvrij zijn is wel de rode draad in zijn leven. Kees is na zijn opleiding tot verpleegkundige via het ziekenhuis in Oosterhout al heel snel bij een verpleeghuis in Dongen terechtgekomen. Daar zag hij wat een beetje aandacht met mensen kan doen, en hoe ze opfleuren wanneer er wat tijd voor hen vrijgemaakt wordt. Volgens hem dekt de term ‘gastvrijheid’ niet helemaal de lading. “Ik noem het liever ‘liefdevol’ zijn”, zegt Kees, “maak warm contact, kijk naar de mensen en wat hen bezighoudt, maak een praatje en laat hen zichzelf zijn. Het gaat om gewoon dóén en gewóón doen! De afstand tussen het hoofd en het hart is maar 50cm, maar lijkt in ons denken en handelen soms wel 50km.” Hij heeft gelijk, en niet alleen als het over de zorg gaat. Gewoon dóén en gewóón doen, ik heb ‘m in ieder geval opgeslagen, en neem me voor om vaker gewoon te doen!

Terugdenkend aan gastvrijheid in de zorg zegt hij: “het mooiste compliment dat een woonzorg instelling kan krijgen is wanneer er, na het overlijden van een bewoner, in de rouwadvertentie staat dat vader of moeder thuis ligt opgebaard, na een liefdevolle verzorging.”

Veel later dan vooraf gedacht nemen we afscheid. Ik heb genoten Kees, dankjewel, we praten snel verder en ik zie je vast wel bij Tilburg Culinair!