100 gastvrije koppen koffie, met mooie en inspirerende verhalen als resultaat! Wil je ook deel uitmaken van mijn 100 gastvrije koppen koffie project? Stuur me een berichtje en we plannen iets waar en wanneer jou dat uitkomt!
Mijn gastvrije koppen koffie gaan de grens over, de Vlaamse Glenn van Heugten nodigde mij uit met hem om de tafel te gaan. We hebben afgesproken bij Van der Valk Hotel Gilze-Tilburg, een praktisch trefpunt, gelegen aan de snelweg en met heerlijke koffie.
Glenn heeft een passie voor kunstvormen en vindt de Efteling daar ook toe behoren, hij ‘vond mij’ dan ook door de kop koffie die ik dronk met Frans Goenee (Inspiratiemanager bij de Efteling). De sfeer en medewerkers van het park, maar vooral ook de techniek van attracties en de ontwerpen van de gebouwen houden hem dagelijks bezig. Daarover zo meer.
Ik kom er al snel achter dat Glenn heel veelzijdig is en ook zo vertelt. We gaan van zijn baan als biologieleraar naar zijn jeugd, naar tassen ontwerpen met een vriendin uit China, zijn boekje over het ‘American Dream Syndroom’, Vlaamse gastvrijheid en de Efteling weer terug naar de door hem ontworpen Parkinson-tuin voor zijn vader! Hij noemt zichzelf een conceptuele creatieveling, die heel veel dingen gedaan heeft maar nergens echt op doorgepakt heeft. Want er ligt ook nog een door hem geschreven filmscenario, er loopt een lokale foto-expositie en een nieuw fotoproject (Afrikaans-Europese foto’s) is gaande. Hij zou graag voldoende financiële back-up hebben om te gaan en staan waar hij zou willen. Maar deze droom is ook tevens zijn valkuil: Vleugels en Vrijheid.
Zijn grote voorbeeld is zijn ‘bomma’ die aan het roer stond van een gezin met 9 kinderen. Hij vertelt: “Bomma was een verhalenvertelster uit de Vlaamse kleibodem cultuur. Zij gaf haar kinderen en kleinkinderen mee dat ze vooral moesten doen in plaats van leren, zodat ze konden genieten van alles wat het leven bracht.” Zijn herinneringen aan de grote familiebijeenkomsten zijn zoet: “mijn Bomma bleef altijd rustig, door haar aanwezigheid was er nooit ruzie, alleen maar gezelligheid. Zij is voor mij alles wat gastvrijheid is, zo open staan voor een ander dat mensen gelijkgestemd raken.”
Even terug naar de Efteling, naar het Panorama Restaurant. Want Glenn is geraakt door dat gebouw, door het terras, de symmetrie en het schuine dak. Bevlogen vertelt hij dat hij zelfs een idee heeft om er een startpunt voor een historische Efteling route van te maken. “Voor mij zit de ziel van de Efteling in het sprookjesbos, de natuur en vooral in het Panorama restaurant, ik heb geprobeerd dat ook in beeld te brengen.”
Beste Glenn, met een hoofd vol verhalen reed ik terug naar huis, ik heb het even moeten laten bezinken voordat ik het kon reproduceren. Dank voor jouw passie, jouw vleugels en jouw vrijheid. Dromen zijn onbegrensd, maar ik denk dat het je soms kan helpen om toch een denkbeeldig bereik te schetsen.