In het Veemarktkwartier in het centrum van Tilburg staat een pand dat passanten nieuwsgierig maakt. Is het een winkel, een showroom, en wat doet die glijbaan daar? Het bedrijf heet AVEC en is eigenlijk een combinatie van dat alles. Oorspronkelijk stond AVEC voor Alles Voor Educatief en Creatief. Tegenwoordig wordt dit vertaald als Partnership by Design. Ik heb een afspraak met directeur Stefan Lanslots.
Op de 4e etage geniet ik even van het prachtige uitzicht op de Heuvelse kerk, wat een heerlijkheid om vanuit alle kanten van het pand de stad Tilburg te zien liggen! “Ik ben er trots op”, start Stefan zijn verhaal, “dat AVEC een succesvol bedrijf geworden is waar men zich gelukkig voelt. Waar iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen winkeltje en we geen tijd hoeven te verspillen aan lange vergaderingen. Waar de in- en externe lijntjes kort en persoonlijk zijn.” Hij laat er meteen op volgen dat het bewaken van deze cultuur, met de huidige groei van het bedrijf, ook zijn grootste uitdaging is. Van idee tot product, alle schakels van de keten worden door AVEC uitgevoerd. En sinds de omslag gemaakt is van een voorraadhoudende groothandel naar een producent zonder voorraad gaat het nog veel beter. Inkopers werden projectleiders en zijn in die rol een 100% betrouwbare partner voor de klant gebleken. Nuchter zegt hij: “We stellen geen flauwe doelstellingen, maar elimineren redenen om iets niet te doen. Met dat wat overblijft kunnen we onze doelen bereiken.”
“Ik heb geleerd mijn doelen hoog in te zetten. Ik houd me vooral bezig met strategie, organisatie en acquisitie en deel mijn ambities met het team,” vertelt hij verder. “Samen maken we deze ambities waar door ze te verdelen in kleine, behapbare stappen. Voor mij is effectiviteit de som van vrijheid en verantwoordelijkheid. Door een gelukkige werkomgeving te creëren zet ik mensen in hun kracht. Ze worden onderdeel van mijn verhaal omdat zij er vanaf het begin mede-eigenaar van zijn.”
We maken een rondje door het bedrijf. Veel werkplekken, sommige bezaaid met producten. Het is druk maar niet lawaaierig, eigenlijk is de sfeer heel relaxt. Ik moet lachen wanneer ik de namen zie van de werkeilanden: black humor island, happy island, lonely island en black hole island. Stefan zelf heeft zijn kamer, ook met de nodige zelfspot, de ivoren toren genoemd.
AVEC straalt aan alle kanten gastvrijheid uit, ook al vindt Stefan het moeilijk te benoemen hoe dan. Maar ik voel het; aan de laagdrempelige uitstraling van het pand, aan de ontspannen sfeer op de werkplekken maar ook aan het feit dat ik voel dat er alle tijd voor mij genomen wordt. Met de aankoop van een tweede pand, op steenworp afstand, kwam ook het gebouw van Stichting Vincentius in beeld, van waaruit, door de inzet van enkel vrijwilligers, armoede in Tilburg bestreden wordt. “We wonen hier samen in het Veemarktkwartier” zegt Stefan, “dus helpen wij onze buren wanneer dat nodig is. Om te beginnen door meer bekendheid voor hun mooie werk te genereren!”
Ik word uitgenodigd soep mee te eten met het hele team, over gastvrijheid gesproken! Dit past helaas niet in mijn agenda, maar zorgt er wel voor dat ik met een glimlach afscheid neem. Niet alleen de eerste, maar zeker ook de laatste indruk is belangrijk! Dankjewel Stefan, ik blijf je volgen, al is het maar door jullie producten te spotten bij een bezoek aan Hema of Flying Tigers.
100 gastvrije koppen koffie, met mooie en inspirerende verhalen als resultaat! Wil je ook deel uitmaken van mijn 100 gastvrije koppen koffie project? Stuur me een berichtje en we plannen iets waar en wanneer jou dat uitkomt!